Мароз. Агні. Бібліятэка
У промнях ведаў і цяпла.
Ды кнігалюбам-недарэкам
Там месца, бачыце, няма.
Старанна счытваем аб’яву,
Ажно дваіцца у вачах:
“Прабачце, людцы, за падставу.
Пацёк [а можа — з’ехаў?!] дах”.
Хто гвалт крычыць, а хто смяецца,
Шумяць, буркочуць чытачы…
Эх, сто адсоткаў давядзецца
У «Каффу» ногі валакчы!
|
|
